Ξεκινήσαμε τον αγώνα και κατηφορίζαμε τον Μυστρά με ενδιάμεσο πέρασμα από την Μαγούλα, ώστε να φτάσουμε την Σπάρτη. Φτάσαμε στην Σπάρτη και δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιος σταθμός ανεφοδιασμού σε όλο αυτό το μήκος της διαδρομής. Ο πρώτος σταθμός ανεφοδιασμού υπήρχε στο τέλος της Λυκούργου, όπου για κακή μας τύχη, τα νερά είχαν τελειώσει και τα τελευταία γκρουπ των αθλητών, όπου συμμετείχε και ο γραφών ?ξέμειναν? από το πολυπόθητο νερό.

Δεν πειράζει είπα από μέσα μου και θα βρούμε νερό στον επόμενο σταθμό ανεφοδιασμού. Ο επόμενος σταθμός είχε στηθεί, έξω ακριβώς από τα «Γυμνάσια» και δυστυχώς και εκεί είχαν τελειώσει τα νερά. Να είναι καλά η κοπέλα του μίνι μάρκετ κοντά στον Άγιο Νικόλα, που οικειοθελώς μοίραζε τα μπουκαλάκια στους αθλητές που ακολουθούσαν.

Στο επόμενο μισό της διαδρομής, υπήρχαν τουλάχιστον 4-5 σταθμοί ανεφοδιασμού, χωρίς βεβαίως με κάποιο «ισοτονικό». Καλό θα είναι την επόμενη φορά, τα νεράκια να φτάνουν και να περισσεύουν για όλους τους αθλητές, να υπάρχει έστω και ένα ισοτονικό σε όλο τον αγώνα και να έχει γίνει καλύτερη ισοκατανομή με τους σταθμούς ανεφοδιασμούς.

Μια δεύτερη ίσως και σημαντικότερη παρατήρηση έχει να κάνει με το «φτάσαμε στην πηγή και νερό δεν ήπιαμε» . Δηλαδή, διασχίζοντας την Σπάρτη από το ύψος της Λυκούργου, στρίψαμε αριστερά την Λεωνίδου, και στην συνέχεια την Θερμοπυλών. Στην Πινακοθήκη στρίψαμε δεξιά και διανύσαμε την Κ.Παλαιολόγου και για μόλις 50-60 μέτρα δεν περάσαμε μπροστά από το άγαλμα του Λεωνίδα.

Είναι κρίμα η διαδρομή του αγώνα να περνάει μέσα από την Σπάρτη και εμείς για λίγα μόλις μέτρα να αφήνουμε απέξω ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα σε παγκόσμια κλίμακα.

Και για να μην «γκρινιάζω» μόνο, να πω ένα μπράβο στον Δήμαρχο Σπάρτης, κ.Βαλιώτη μαζί με το στενό επιτελείο του που τίμησε τον αγώνα με την παρουσία του, καθώς και ένα εξίσου μεγάλο μπράβο στους εθελοντές και στην Αστυνομία που έκαναν καταπληκτική δουλειά σε κάθε διασταύρωση.

Στράτης Σαραντάκος,

stratis.sarantakos@gmail.com