Ο Δημήτριος Καρμοίρης του Νικολάου γεννήθηκε στη Λογγάστρα το 1883 και ήταν ο μοναδικός γιος της πολύτεκνης οικογένειάς του. Δραστηριοποιήθηκε στον αγροτικό τομέα έχοντας μεγάλες εκτάσεις γης κυρίως στην κοιλάδα του Καραβά. Το 1918 περίπου έχτισε ένα από τα πρώτα σπίτια στον κάμπο και μαζί με την οικογένειά του ήταν οι πρώτοι που κατέβηκαν κι εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή. Σταδιακά πούλησε μέρος της περιουσίας του, όπου εν συνεχεία χτίστηκαν νέες κατοικίες συγκροτώντας κατά την πάροδο του χρόνου τον οικισμό του Καραβά.

Από τις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσε στον οικισμό ελαιοτριβείο, το οποίο συνέχισε έως το 1979 ο γιος του Νικολάκης. Για αρκετά χρόνια λειτουργούσε, επίσης, και μαγαζάκι (τύπου μπακάλικο-καφενείο) παραπλεύρως της οικίας του. Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής μετακόμισε οικογενειακώς στην Σπάρτη. Ήταν παντρεμένος με την Παναγιώτα Καλογεράκου και είχε αποκτήσει εννέα παιδιά.

Η ενασχόλησή του με τα κοινά παρέμενε άγνωστη μέχρι σχετικά πρόσφατα. Έγινε γνωστή από μέσα από την συνολική έρευνα που πραγματοποιεί ο Κων/νος Κωνσταντινάκος για το χωριό της Λογγάστρας, ο οποίος παραχώρησε στο αρχείο του Συλλόγου μας αντίγραφα δύο αρχείων (βιβλίο πρακτικών Κοινότητας) που έχει ο ίδιος συλλέξει. Από αυτά προκύπτουν πως ο Δημήτριος Καρμοίρης διετέλεσε μέλος της Κοινότητας Λογγάστρας (πρ. 7.10.1927) και κατόπιν και Πρόεδρός της (πρ. 24.3.1929).

Ο Δημήτριος Καρμοίρης πέθανε το 1969.

Ο Γεώργιος Περδικλώνης, Σπαρτιάτης στην καταγωγή, έζησε και δραστηριοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στον Καραβά. O Περδικώνης υπήρξε άνθρωπος πολυπράγμων, δυναμικός και δημιουργικός, καθώς ασχολήθηκε με το επιχειρείν, τη δημοσιογραφία και τα κοινά.

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο καταπιάστηκε για λίγο με την ταβέρνα του πατέρα του. Αργότερα, μετά το στρατό, ασχολήθηκε με την τυροκομία. Δημιούργησε και λειτούργησε για πολλά έτη τυροκομική μονάδα στον Καραβά, ενώ, παράλληλα, για μικρό διάστημα, διατήρησε και μαγαζί με τα προϊόντα του στη Σπάρτη. Ακόμη, ασχολήθηκε για λίγο και με την οινοποιεία.

Παράλληλα, ο Περδικλώνης ασχολήθηκε, από νεαρή ηλικία, πολύ έντονα με τα κοινά συμμετέχοντας τόσο σε συλλόγους και φορείς όσο και στα δημοτικά πράγματα.

Υπήρξε μέλος αθλητικών συλλόγων, πολιτιστικών και εμποροεπαγγελματικών σωματείων. Ενδεικτικά αναφέρεται πως το 1950 ανασύστησε το αθλητικό τμήμα του Σπαρτιατικού Γ.Σ., ενώ αργότερα ίδρυσε τον Αθλητικό Σύλλογο ο «Λεωνίδας». Αναμείχθηκε, επίσης, στα διοικητικά του Εμπορικού Συλλόγου Σπάρτης, διατελώντας επί πολλά έτη ταμίας του. Ακόμη, χρημάτισε μέλος του Ορειβατικού Συλλόγου Σπάρτης, της «Υπαιθρίου Ζωής» Σπάρτης, καθώς επίσης και άλλων συλλόγων μεταξύ των οποίων και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καραβά.

Μεγάλη, μάλιστα, ήταν η αγάπη του για τον Καραβά και τους κατοίκους του, που πέραν της διακριτικής και συμβουλευτικής ενασχόλησής του με τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, είχε βοηθήσει τα παιδιά του χωριού στην δημιουργία και έκδοση της χειρόγραφης εφημερίδας τους με τίτλο «Κοκτέιλ» στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.

Τακτική ήταν και η ενασχόληση του με τον τύπο. Δημοσίευε συχνά άρθρα στις τοπικές εφημερίδες και κυρίως στον εβδομαδιαίο «Λακωνικό Κήρυκα» . Για μερικά χρόνια, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1960, εξέδιδε την «ΤΟΛΜΗ», τη δική του μηνιαία εφημερίδα.

Εντονότατη ήταν, επίσης, και η ενασχόλησή του και με τα δημοτικά πράγματα. Πολιτεύτηκε ως δημοτικός σύμβουλος Σπάρτης το 1954 με το συνδυασμό του γιατρού Παναγιώτη Βελίκα και παρά την πρώτη θέση που έλαβε στο ψηφοδέλτιο δεν κατάφερε να εκλεγεί, καθώς ο συνδυασμός έμεινε εκτός της κατανομής εδρών. Το 1959 κατήλθε ξανά ως υποψήφιος, αυτή τη φορά με το συνδυασμό του τότε Δήμαρχου Βενιζέλου Ζερβέα, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί.

Το 1964 πολιτεύτηκε στο πλευρό του εκλεγέντα Γεωργίου Σαϊνόπουλου, αναδεικνυόμενος πρώτος σε σταυρούς προτίμησης. Σύμφωνα με τον τότε νεοϊσχύοντα νόμο ο πρώτος σε σταυρούς οριζόταν Αναπληρωτής Δημάρχου (αντιδήμαρχος). Υπήρξε έτσι ο πρώτος Αντιδήμαρχος στην ιστορία του Δήμου Σπάρτιατών, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το Σεπτέμβριο του 1967, όταν και το δικτατορικό καθεστώς κατήργησε τη δημοτική αρχή!

Μετά τη δικτατορία έθεσε υποψηφιότητα το 1974 και το 1978 ως υποψήφιος Δήμαρχος Σπάρτης, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί, μένοντας τρίτος και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Ο Γεώργιος Περδικλώνης πέθανε σε ηλικία 68 ετών και κηδεύτηκε στην Αθήνα το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 1996 σε στενό οικογενειακό κύκλο, κατόπιν επιθυμίας του ιδίου. Έτσι, η είδηση του θανάτου του, αναγγελλόμενη με καθυστέρηση λίγων ημερών στην γενέτειρά του, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.

Τέλος, το όνομα του Γεωργίου Περδικλώνη φέρει η μία αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου της Πνευματικής Εστίας Σπάρτης, καθώς μια σημαντική οικονομική δωρεά στη μνήμη του εδόθη από τη σύζυγό του προς αποπεράτωση των εργασιών του πολυχώρου της Π.Ε.Σ.

Ο Γιώργος Σαραντάκος του Ευστρατίου γεννήθηκε στον Καραβά το 1956. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά, υπηρετώντας, μάλιστα, το Σύλλογο από διάφορες θέσεις μέσα στο Δ.Σ., όπως για παράδειγμα εκείνη του ταμία κατ΄ επανάληψη.

Η αγάπη του και η διάθεσή του για προσφορά στον τόπο μας τον ώθησαν να ασχοληθεί περαιτέρω με τα κοινά. Έτσι, την ίδια περίπου χρονική περίοδο με την ίδρυση του Συλλόγου, ασχολήθηκε και με την τοπική αυτοδιοίκηση. Στις κοινοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 1982 εκλέχθηκε Πάρεδρος, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα της θέσης αυτής τον στις αρχές Ιανουάριου του 1983.

Πιο συγκεκριμένα, διετέλεσε Πάρεδρος* του Καραβά στην Κοινότητα Λογγάστρας επί προεδρίας Σαράντου Χαλκιά (και από τον Ιούνιο του 1986 επί προεδρίας για ένα εξάμηνο Ευστρατίου Νικόλαρου). Υπήρξε, δηλαδή, εκπρόσωπος του οικισμού Καραβά Λογγάστρας στην Κοινότητα, αποτελώντας ουσιαστικά τη φωνή του μικρού μας οικισμού, καταφέρνοντας να διεκδικήσει και να βοηθήσει σε σημαντικά και καίρια ζητήματα τον Καραβά. Παρέμεινε στη θέση του Παρέδρου έως την κατάργηση του θεσμού, δηλαδή το 1986.

Ο Γιώργος Σαραντάκος απεβίωσε το 1995 σε ηλικία 39 ετών, γεγονός που αποτέλεσε ένα μεγάλο πλήγμα για τον οικισμό μας, καθώς υπήρξε ένας δυναμικός, έντιμος και δημιουργικός χαρακτήρας.

Δεν κατέστη δυνατό στη σύντομη έρευνα για τη δημιουργία αυτού του αφιερώματος να βρεθούν αρκετές πληροφορίες για το θεσμό του Παρέδρου. Έτσι επιχειρήθηκαν να αξιοποιηθούν οι ελάχιστες προφορικές και γραπτές μαρτυρίες, ενώ έγινε παράλληλα μία μικρή αναζήτηση στα αρχεία της Κοινότητας Λογγάστρας.

Από τα παραπάνω, λοιπόν, προκύπτει πως ο θεσμός του Παρέδρου θεσπίστηκε στις αρχές τις δεκαετίας του 1980 και εφαρμόστηκε στις κοινοτικές εκλογές του 1982. Έμεινε σε ισχύει για μία μόλις τετραετία (μία θητεία), δηλαδή την περίοδο 1983-1986 και κατόπιν καταργήθηκε.

Παρατηρείται στα πρακτικά της Κοινότητας Λογγάστρας πως όταν συζητούνταν θέματα που αφορούσαν ξεκάθαρα τη λειτουργία του κοινοτικού συμβουλίου (π.χ. εκλογή Αντιπροέδρου) δεν προσκαλούνταν και δεν συμμετείχαν οι Πάρεδροι, γεγονός που αποδεικνύει πως οι Πάρεδροι δεν ήταν ταυτοχρόνως και Κοινοτικοί Σύμβουλοι.

Δεν γνωρίζουμε αν οι πάρεδροι σε λοιπά θέματα είχαν δικαίωμα ψήφου ή η παρουσία τους ήταν συμβουλευτική και προτρεπτική. Δεν βρήκαμε επίσης και τον τρόπο εκλογής τους, αν δηλαδή εκλέγονταν με σταυρό ή απευθείας με την εκλογή του συνδυασμού στον οποίο συμμετείχαν (όπως, δηλαδή, συμβαίνει σήμερα με τους Αντιπεριφερειάρχες).

Ωστόσο, ο θεσμός του Παρέδρου, αν και εφαρμόστηκε για ελάχιστο χρονικό διάστημα, ήταν ένας προοδευτικός θεσμός, όχι μόνο για εκείνη την εποχή αλλά και για τη σύγχρονή μας εποχή, καθώς έδινε φωνή στους οικισμού, εκπροσωπώντας τους στις Κοινότητές τους.

Η Ελένη Νικόλαρου του Παναγιώτη γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1962 και μεγάλωσε στον Καραβά Σπάρτης, όπου και τελείωσε το Δημοτικό.

Σπούδασε λογιστικά στο ΤΕΙ Φλώρινας, έχοντας όμως ιδιαίτερη αγάπη για το συγκεκριμένο αντικείμενο συνέχισε τις σπουδές της στην Αθήνα αποφοιτώντας και από την τότε Ανώτατη Σχολή Οικονομικών.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά, τον οποίο υπηρέτησε για αρκετά χρόνια ως μέλος του Δ.Σ., κυρίως από τη θέση της ταμία.

Το 1998 εκλέχθηκε δημοτική Σύμβουλος στο -νεοσύστατο τότε- «καποδιαστριακό» Δήμο Μυστρά με τον συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» του Σταύρου Αργειτάκου. Διετέλεσε δημοτική Σύμβουλος Μυστρά για μία τετραετία (1998-2002). Υπήρξε, μάλιστα, η πρώτη κάτοικος του Καραβά που εκλέχθηκε δημοτική Σύμβουλος μετά την τότε διοικητική μεταρρύθμιση και την συνένωση των Κοινοτήτων σε Δήμους. Έως σήμερα είναι η μοναδική γυναίκα από τον οικισμό του Καραβά που κατάφερε να εκλεγεί και να υπηρετήσει την τοπική αυτοδιοίκηση.

Είναι παντρεμένη με τον Αντώνη Ξηρέα, με τον οποίο ζούνε μόνιμα στην Τρίπολη. Στην αρκαδική πρωτεύουσα εργάζεται ως λογίστρια, έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες της σε αρκετές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα .

Ο Γιάννης Καρμοίρης είναι σήμερα ο μοναδικός εν ενεργεία δημοτικός σύμβουλος από τον Καραβά, όντας εκπρόσωπος και ουσιαστική φωνή του μικρού μας οικισμού.

Γεννήθηκε στη Σπάρτη στις 28 Οκτωβρίου 1960 και κατοικεί μόνιμα με την οικογένειά του στον Καραβά Σπάρτης, όπου και δραστηριοποιείται. Είναι αγρότης και από πολύ μικρή ηλικία ασχολείται με τη γεωργική παραγωγή, καλλιεργώντας -κυρίως- τα παραδοσιακά αγροτικά είδη της περιοχής μας.

Από νεαρός ξεκίνησε, επίσης, να ασχολείται με τα κοινά και να υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο, δείχνοντας την βαθειά του αγάπη για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος, καθώς και πρώτος Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά από 1983 έως το 1988. Υπηρέτησε, ωστόσο, το Σύλλογο κατά περιόδους και από τη θέση του μέλους για αρκετά χρόνια ύστερα.

Στις αρχές της νέας χιλιετίας ξεκίνησε να αναμιγνύεται ενεργά και με την τοπική αυτοδιοίκηση.

Το 2003 εκλέχτηκε δημοτικός Σύμβουλος Μυστρά με τον συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» (συνέχεια του συνδυασμού Αργειτάκου) των Οδυσσέα Κατσουγκράκη και Νίκου Βαχαβιώλου. Το 2005 επί δημαρχίας Ν. Βαχαβιώλου διετέλεσε Αντιδήμαρχος Μυστρά, ενώ το 2006 για δύο μήνες Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Μυστρά.

Εκλέχθηκε ξανά δημοτικός Σύμβουλος το 2006 με το συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» του Δημήτρη Αποστολάκου και τη διετία 2007-2008 διετέλεσε Πρόεδρος Δ.Σ. Μυστρά.

Το 2010 εκλέχθηκε δημοτικός Σύμβουλος του διευρυμένου Δήμου Σπάρτης με το συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» του Σταύρου Αργειτάκου. Διετέλεσε Αντιδήμαρχος Σπάρτης τη διετία 2011-2012. Υπήρξε, μάλιστα, ο πρώτος που υπηρέτησε τη θέση του Αντιδημάρχου στους Δήμους και των δύο ιστορικότερων πόλεων της Λακωνίας.

Στις εκλογές του Μαΐου του 2014 εκλέχθηκε ξανά δημοτικός Σύμβουλος Σπάρτης με τον μειοψηφούντα -αυτή τη φορά- συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» του Σταύρου Αργειτάκου. Μετά από πρόταση του επικεφαλής του συνδυασμού, ψηφίσθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης στη θέση του Αντιπροέδρου του Σώματος, στην οποία διατελεί έως και σήμερα.

Ο Στράτης Γ. Σαραντάκος είναι ο «Βενιαμίν» της λίστας των Καραβιωτών που υπηρέτησαν τα κοινά σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Γεννήθηκε στη Σπάρτη στις 20 Αυγούστου 1982 και κατάγεται από τον Καραβά, όπου και κατοικεί μόνιμα. Είναι χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής με σπουδές στο Ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα της Πάτρας, ενώ έχει αποκτήσει αρκετές διαπιστεύσεις και πιστοποιήσεις εξειδίκευσης στον τομέα του.

Κατά το παρελθόν εργάσθηκε σε μεγάλη τράπεζα της Ελλάδας και σε χρηματιστηριακή εταιρία, ενώ σήμερα διαθέτει το δικό του χρηματιστηριακό τεχνικό γραφείο με έδρα τον Καραβά.

Έχει πραγματοποιήσει πλήθος σεμιναρίων, καθώς επίσης έχει υπάρξει εισηγητής ή ομιλητής σε αρκετές ημερίδες οικονομικού χαρακτήρα στην Αθήνα. Αναλύσεις του δημοσιεύονται καθημερινά στις μεγαλύτερες ιστοσελί-δες οικονομίας και τεχνικής ανάλυσης της χώρας. Επίσης, έχει έντονη αρθρογραφία στον τοπικό τύπο της Λακωνίας. Υπήρξε, μάλιστα, παρουσιαστής της εκπομπής - οικονομικού και αναπτυξιακού περιεχομένου - «ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ» που προβλήθηκε διαδικτυακά το 2013.

Ο Στράτης Σαραντάκος ασχολείται με τα κοινά από νεαρή ηλικία, έχοντας υπάρξει κατά διαστήματα μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά. Μάλιστα, την περίοδο 2010-2011 υπηρέτησε τον Σύλλογο από την θέση του Προέδρου, ενώ συνεχίζει - έως σήμερα - να είναι ενεργό μέλος του σωματείου μας.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές το Νοέμβριο του 2010 εκλέχθηκε Τοπικός (κοινοτικός) Σύμβουλος της Κοινότητας Λογγάστρας του Δήμου Σπάρτης με το συνδυασμό «Ενωμένοι Πολίτες» του Σταύρου Αργειτάκου. Έτσι, την (λειψή λόγω διοικητικής μεταρρύθμισης) τετραετία 2011- 2014 υπήρξε εκπρόσωπος του οικισμού του Καραβά στην Κοινότητα της Λογγάστρας θέτοντας επί τάπητος σημαντικά ζητήματα και διεκδικήσεις του οικισμού. Άτυπα αλλά ουσιαστικά λειτούργησε ως «πάρεδρος», όντας ο μοναδικός εκπρόσωπος του οικισμού στην Κοινότητα ύστερα από δεκαετίες.

Σήμερα, εκτός των άλλων, ασχολείται ιδιαίτερα δραστήρια με τον πρωτογενή τομέα, έχοντας δημιουργήσει την ?Karavas Farm?.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Το αφιέρωμα «Καραβιώτες στα κοινά» παρουσιάστηκε σε έξι αυτοτελή μέρη στην εφημερίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά «Το Γεφύρι», από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο του 2015.